عنوان صفحه
فصل دوم: زمین شناسی منطقه
2-1- مقدمه. 26
2-2- زمین شناسی مجموعه اولترامافیک سرخ بند. 28
2-3- بخش شمالی مجموعه اولترامافیک سرخ بند. 31
2-3-1- دونیت… 31
2-3-2- پریدوتیت ها 34
2-4- بخش جنوبی مجموعه اولترامافیک سرخ بند. 42
2-4-1- هارزبورژیت… 42
2-4-2- دونیت… 43
2-5- مجموعههای دگرگونی منطقه. 44
2-6- مجموعه آمیزه رنگین.. 48
2-7- سن مجموعه افیولیتی فاریاب.. 52
فصل سوم: مطالعات پتروگرافی
3-1- مقدمه. 54
3-2- سنگ های اولترامافیک مجموعه افیولیتی فاریاب.. 55
3-3- موقعیت و مختصات نقاط نمونهبرداری در مجموعه افیولیتی فاریاب.. 56
3-4- پتروگرافی واحدهای سنگی بخش شمالی.. 57
3-4-1- دونیت… 57
3-4-2- اولیوین کلینوپیروکسنیت… 64
3-4-3- ورلیت… 70
3-4-4- کرومیتیت… 73
3-5- پتروگرافی واحدهای سنگی بخش جنوبی مجموعه افیولیتی فاریاب.. 75
3-5-1- هارزبورژیت… 76
عنوان صفحه
3-5-2- اولیوین کلینوپیروکسنیت… 76
3-5-3- دونیت… 77
3-6- نمونه های حاوی سولفید معدن فطر6. 78
3-6-1- آماده سازی نمونه ها 79
3-7- پتروگرافی کانی های سولفیدی در محدوده معدن فطر 6. 80
فصل چهارم: مطالعات ژئوشیمیایی
4-1- مقدمه. 87
4-2- آمادهسازی نمونهها 88
4-3- کالیبراسیون.. 90
4-4- مشخصات دستگاه CAMECA SX 100. 91
4-5- شیمی سیلیکات های میزبان.. 92
4-5-1- اولیوین(Olivine) 92
4-5-2- ترکیب شیمیایی اولیوین.. 94
4-5-3- کلینوپیروکسن (Cpx) و اورتوپیروکسن ( Opx) 99
4-6- ژئوشیمی کرومیتیتها 105
4-6-1- اسپینل های کروم دار (chromian spinel) 105
4-6-2- ترکیب شیمیایی بلورهای کرومیت… 106
4-6-3- محیط تشکیل کرومیتها 110
4-6-4- تعیین ترکیب شیمیایی ماگمای مادر تشکیل دهنده کرومیتیتها 113
4-7- شیمی کانی های سولفیدی.. 116
4-8- بررسی فرآیندهای کانهزایی در ماگماهای مافیک… 120
4-8-1- انحلالپذیریسولفید. 120
عنوان صفحه
4-8-2- ضرایب تفکیک سولفید ـ سیلیکات.. 121
4-8-3- فاکتورR و تمرکز عناصر با فراوانی کم.. 122
فصل پنجم: نتیجهگیری
5-1- مقدمه. 127
5-2- نتایج مطالعات پتروگرافی.. 127
5-3- نتایج ژئوشیمی.. 129
5-3-1- منشاء کرومیتیتها 129
5-3-2- ژئوشیمی کانیهای سیلیکاتی میزبان.. 130
5-3-3- ژئوشیمی سولفیدها 130
5-4- ارائه پیشنهاد برای مطالعات آینده. 132
فهرست منابع و مآخذ
منابع فارسی.. 133
منابع انگلیسی……… 134
1- مقدمه
ولفیدی ماگمایی جهان از نوع Ni+Cu و PGE با بخش های زیرین مجموعه های سنگی مافیک و اولترامافیک لایه ای همراه هستند. سنگ های اولترامافیک، خود دارای منشاء ماگمایی بوده و بصورت انواع سنگ های مختلف در بخش های زیرین پوسته و یا در سطح زمین تشکیل شده اند. مطالعه سنگ های اولترامافیک می تواند فرآیندهای مؤثر در تکوین سنگ های ماگمایی و فرآیندهایی که بعد از تشکیل سنگ سبب تغییر ترکیب آن می گردد، نظیر واکنش مذاب ـ پریدوتیت را به خوبی نشان دهد. تودههای افیولیتی علیرغم اینکه در گروه مجموعه سنگهای مافیک و اولترامافیک طبقه بندی می شوند و از نظر برخی از ذخایر معدنی نظیر کرومیت مورد توجه بوده اند ولی فاقد اینگونه نهشته های بزرگ سولفیدی می باشند. عدم وجود داده های دقیق بر روی ترکیبات سولفیدی، روشن نبودن جایگاه سنگ شناسی واحدهای سنگی میزبان کانی های سولفیدی و پیچیدگی زیاد سنگ شناسی مناطق عمیق افیولیتی موجب شده است که مطالعات علمی و اکتشافی این ترکیبات به شکل هدفمند دارای عمر کمی باشند. با توجه به اینکه رسیدن ماگمای سیلیکاتی اولیه به حالت اشباع از سولفید، جدایش مایع سولفیدی از مذاب سیلیکاتی مادر و تجمع عناصر كالكوفیل در آن و سپس تمرکز قطرات مایع سولفیدی لازمه تشکیل كانسارهای سولفیدی ماگمایی است، احتمالاً چنین شرایطی در مجموعه های افیولیتی که از نظر کانسارهای سولفیدی ماگمائی فقیر می باشند کمتر ایجاد می شود (Naldrett, 2004). کانسار سولفید نیکل اکوج در افیولیت های زامبیل[2] فیلیپین (Naldrett, 1989;Evans, 1993) و کانسار کلیفز[3] در افیولیت شتلند[4] اسکاتلند (Naldrett, 1989) به عنوان کانسارهای سولفیدی مرتبط با افیولیت ها این امید را بهوجود آورده است که تحت شرایطی در مجموعه های افیولیتی میتوان انتظار کانه زایی سولفیدی را داشت. مدل های زیادی بر اساس سازوکار تشکیل توده های افیولیتی (محیط شکافت قارهای، محیط تیغههای وسط اقیانوسی، محیط جزایر قوسی و …..) ارائه شده است. ماهیت ماگمای مادر و ترتیب جایگیری ترکیبات مختلف در سطوح متفاوت ستون چینهشناسی دارای اهمیّت علمی و اکتشافی فراوانی است. مجموعه افیولیتی فاریاب جزئی از مجموعه های افیولیتی کمربند زاگرس بوده که در منتهیالیه مرز کمربند زاگرس و منطقه مکران قرار دارد. منطقه فاریاب بزرگ ترین منطقه معدنی کرومیت ایران می باشد و با توجه به اینکه کانی های سولفیدی در این منطقه به ویژه در معدن فطر 6 مشاهده شده اند، در این رساله سعی بر آن است که با استفاده از مطالعات صحرایی، پتروگرافی، ژئوشیمی کانی ها و سنگ به بررسی کانه زایی سولفیدی ماگمایی و اسپینل هایکروم دار و سنگ های سیلیکاتی میزبان در این مجموعه افیولیتی پرداخته شود.
1-2- افیولیت
افیولیت ها، قطعات باقی مانده لیتوسفر اقیانوسی هستند که در اکثر سلسله کوههای بزرگ زمین در قاره ها و جزایر جایگیری شده اند. سن آنها بسیار متفاوت است، سن قدیمیترین آن ها مربوط به پروتروزوئیک با سن در حدود 800 میلیون سال میباشند. افیولیتها علاوه بر پرکامبرین (پروتروزوئیک) در فانروزوئیک نیز تشکیل شدهاند، قابل ذکر است که تمرکز اصلی افیولیتها در محدوده مزوزوئیک-سنوزوئیک است (Moores et al., 2000). سلسله کوههایی که در نتیجه تصادم و برخورد به وجود آمده اند مانند آپالاش، اورال یا حتی کوههای عظیمی که به آن سلسله جبال آلپی می گویند غنی از توده های افیولیتیاند و میتوان آنها را در امتداد نواری پرپیچ و خم و خطی، در طول هزاران کیلومتر تعقیب کرد. واژه افیولیت در سال 1813 توسط برونیار، برای معرفی سنگی با زمینه سرپانتینی که کانی های مختلفی در آن وجود داشته و غالباً با سنگ های آتشفشانی، گابروها و رسوبات سیلیسی یا چرت همراه بوده، به کار رفته است (Brongniart, 1813). در طی قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، اصطلاح افیولیت، معرف تجمعی از سرپانتینیتها، گابروها و اسپیلیتها با یا بدون رادیولاریت یا چرتهای وابسته بود که در لیگور آپنین و در آلپ غربی داخلی رخنمون داشتهاند. این رخنمونهای افیولیتی آلپی، به شدت تکتونیزه، چینخورده و دگرگون شده اند. استینمن (1927)، در یک بازنگری، که وی آن را مجموعه سه قسمتی معرفی کرد (متشکل از سرپانتینیتها، دیابازها و رادیولاریتها) همزادی انواع ماگمایی (سرپانتینیتها ـ گابروها، دیابازها و اسپیلیتها) را پیشنهاد کرد. به نظر وی، تمام این ها در یک لاکولیت عظیم تفریق یافته و به داخل رسوبات ژئوسنکلینال تزریق شده اند (Steinmann, 1927). درور (1957) در مقالهای از منشأ گوشتهای پریدوتیت های نوع آلپی و جایگزینی تکتونیکی به حالت جامد قطعات گوشته فوقانی آن، دفاع کرد (De Roever, 1957). در اواخر سالهای 1960، با بررسیهای دقیقی که در یونان، قبرس، ترکیه و عمان انجام شد به این نتیجه رسیدند که استقرار تکتونیکی قطعات لیتوسفر اقیانوسی شامل دو مجموعه کاملاً متفاوت است:
1 ـ تکتونیتها: بخش گوشته پریدوتیتی قاعدهای که با دگرشکلیهای پلاستیک دمای بالا مشخصاند.
2 ـ کومولاها: توالی ماگمایی پوستهای با دگرشکلی کم که یک بخش گابرویی آن از نوع انباشتهای است.
در اوایل سالهای 1970، کولمن، برای معرفی تکتونیک خاص لیتوسفر اقیانوسی بر روی حاشیه قاره ها، اصلاح فرارانش را به کار برد (Coleman,1970). اختلاف نظر بین زمین شناسان اروپایی و زمین شناسان آمریکایی باعث شد که همه در تعریف اصطلاح مشترک افیولیت به توافق برسند. کنفرانس پن روز در سال (1972) به همین منظور تشکیل شد و نتایج آن به شرح زیر می باشد (Anonymous, 1972):
واژه افیولیت جهت معرفی مجموعه ای خاص از سنگ های مافیک تا الترامافیک به کار می رود، بنابراین این واژه نام یک سنگ خاص نیست، طبق این تعریف، یک مجموعه افیولیتی از قاعده تا بالا شامل (شکل1-1):
1ـ مجموعه الترامافیک، شامل هارزبورژیت، لرزولیت، دونیت با مقادیر متفاوت که معمولاً فابریکهای تکتونیکی از خود نشان می دهند.
2ـ مجموعه گابرویی که بیشتر بافت کومولایی داشته و معمولاً واجد کومولاهای پریدوتیتی و پیروکسنیتی بوده و عموماً دگرشکلی کمتری نسبت به مجموعه الترمافیک قبلی دارند.
3ـ مجموعه دایکهای صفحهای که به عنوان مجاری تغذیه کننده واحدهای آتشفشانی فوقانی عمل کردهاند.
4ـ مجموعه آتش فشانی بازیک که عموماً به صورت بازالت های بالشی در بخش بالایی توالی افیولیتی و در زیر رسوبات فوقانی گسترش دارند.
5ـ سنگ های همراه افیولیت ها که عبارتند از:
ـ یک بخش رسوبی فوقانی که به طور مشخص از چرت های نواری، شیل های نازک بین لایه ای و کمی سنگ آهک تشکیل شده اند.
ـ توده های پودیفورم کرومیت که معمولاً داخل دونیت ها یافت می شوند.
ـ سنگ های نفوذی و نیمه عمیق فلسیک سدیک (پلاژیوگرانیت).
باید ذکر کرد که محققان نکات کلی زیر را به تعریف فوق اضافه کرده اند:
ـ سطح تماس گسلی بین واحدهای قابل نقشهبرداری بسیار زیاد است و ممکن است، مقاطع کامل وجود نداشته باشد.
[چهارشنبه 1399-10-17] [ 04:47:00 ق.ظ ]
|