پایان نامه درمورد حق اختراع:نقض مستقیم فرآیند |
نقض مستقیم فرایند:
نقض فرایند عبارت است از استفاده، عرضه برای استفاده، فروش و عرضه برای فروش و واردات هر محصولی که مستقیماً از طریق آن فرایند حاصل شد. یا نگهداری آن محصول است. یک فرایند همانند نحوه تولید زمانی که فرایند خارج اعمال میشود مستقیماً نقض میشود.
همچنین نقض یک فرایند اختراعی عبارت است از انجام هر یک از اعمالی که باعث نقض محصول انتراعی میباشد در رابطه با محصولاتی که مستقیماً از طریق آن فرایند حاصل شدهاند.
در فرایند اختراعی محصول باید بدون هیچ واسطهای و مستقیماً از فرایند اختراعی حاصل شده باشد.
زمانی که یک محصول از فرایند اختراعی حاصل میشود، اگر محصول نتیجهای از مراحل اساسی باشد که خارج از فرایند قرار میگیرد، محصول، محصول اقتباسی از فرایند لحاظ نمیشود بلکه محصولات جدیدی است که حمایت اختراعی جداگانهای را میطلبند. در واقع اگر دارنده حق اختراع اجازه نظارت بر چنین محصولاتی را داشته باشد حیطه انحصاری او به خارج از محدوده حمایتی اظهار شده در اظهارنامه حق اختراع گسترده میشود.
قانون اختراعات 1386 ایران در قسمت دوم جزء 2 بند الف ماده 15 مقرر میدارد؛ انجام هر یک از موارد مندرج در جزء (1) بند (الف) این ماده در خصوص کالاهایی که مستقیماً از طریق این فرایند به دست میآیند. بدین ترتیب به این ماده و لحاظ ماده 60 همین قانون موارد نقض مستقیم حق اختراع در خصوص فرایند عبارت است؛ ساخت، صادرات و واردات، عرضه برای فروش، فروش و استفاده از فرآورده و همچنین ذخیره به قصد عرضه برای فروش، فروش یا استفادهای که مستقیماً از فرایند حاصل میشود.
بنابراین در این قانون نقض مستقیم فقط نسبت به اعمال مذکور صورت میگیرد. هر چند نمیتوان عبارت «مستقیم» مذکور در ماده را با لحاظ ماده 60 همین قانون دقیقاً به نقض مستقیم تعبیر کرد، اما میتوان از ظاهر عبارت این برداشت را کرد، زیرا در مواردی که قانونگذار کالایی را که مستقیماً از طریق فرایند حاصل میشود در محدوده نظارت و جزء حقوق دارنده حق میداند، میتوان نتیجه گرفت که نقض آن را نیز در صورتی که کالای نقضی مستقیماً از طریق آن فرایند حاصل شده است محقق میداند. بنابراین به نظر میرسد در حقوق ایران نیز همانطور که قانونگذار در قسمت دوم جزء 2 بند الف ماده 15 مقرر نموده باید بین فرایند اختراعی و محصولات ناشی از آن رابطه مستقیمی حاکم باشد تا بتواند در محدوده نظارت دارنده حق قرار گیرد. در واقع عبارت «مستقیماً» مذکور در این ماده تصریح در وجود رابطه مستقیم بین محصول حاصل شده و فرآینده اختراعی دارد در غیر این صورت محصول را نمیتوان منتسب به آن فرایند دانست.
ب) نقض غیرمستقیم:
با در نظر گرفتن فعلی که منجر به نقض حق اختراع میشود. گاهی اوقات فعل انجام شده توسط ناقض با حقوق مندرج در ماده 15 قانون ثبت اختراعات، علایم تجاری و طرحهای صنعتی مصوب سال 1386 به نحو مستقیم در ارتباط نیست بلکه مقدمه ارتکاب نقض مستقیم میباشد. مانند مثال فر وش انگور برای تهیه شراب میباشد صرف فروش انگور غیرشرعی و حرام نیست لکن به جهت نامشروع فروش باطل و حرام است در نقض غیرمستقیم هر چند ابزارهای ارائه شده کاربرد غیرنقضی دارد لکن جهت نقض در اختیار ناقض مستقیم قرار میگیرد.
نقض غیرمستقیم خصوصاً در مواردی مهم است که شناسایی سازنده یا استفاده کننده مشکل است، مثلا در جائی که تولید یا استفاده به طور خصوصی واقع شده و قابل اثبات و شناسایی نمیباشد و از نظر قانون قابل تعقیب نیست.
در نقض غیر مستقیم ابزار و مواد اولیه جهت نقض به ناقض ارائه میشود یک نکته بسیار مهم این است که اگر ناقض غیرمستقیم در نقض مستقیم سهیم باشد عملیات وی جزئی از نقض مستقیم محسوب میشود و دیگر نقض غیرمستقیم اطلاق نمیشود.
در نقض غیرمستقیم سه عنصر باید وجود داشته باشد؛ اول اینکه دارنده ورقه اختراع اثبات نماید ابزاری که توسط خوانده عرضه شدهاند مرتبط با یک عنصر اساسی اختراع است، دوم عرضهکننده باید بداند یا آنکه برای یک شخص متعارف در آن اوضاع و احوال معلوم باشد که آن ابزاری برای ناقض مناسبند و منجر به آن نیز میشوند. سوم اثبات این وضعیت که دلایل معقولی وجود دارد که شخص عرضه میکند یا پیشنهاد به عرضه وسیلهای میدهد که آن وسیله ابزاری را برای تأثیر گذاشتن بر روی اختراع ارائه میدهد.
نقض غیر مستقیم در حقوق سنتی مشابه فروش انگور با این جهت که از آن شراب درست شود میباشد بند 4 ماده 190 قانون مدنی مشروعیت جهت از شرایط اساسی صحت معامله قید شده است. و ماده 217 ق.م ضمن ذکر این مورد که نیازی به تصریح جهت معامله نیست لکن چنین حکم میدهد که اگر جهت در معامله قید شود و این جهت نامشروع باشد معامله باطل است. بنابر مراتب فوق اگر ابزاری که توسط شخص ارائه میشود کاربردهای مختلفی داشته باشد و یکی از کاربردهای آن تأثیر بر حق اختراع باشد و هنگام در اختیار گذاردن ابزار شخص علم و اطلاع داشته باشد که از این ابزار جهت نقض حق اختراع استفاده میکنند چون سوءنیت و قصد در موضوع حاضر محرز است لذا شخص مرتکب نقض غیرمستقیم حق اختراع شناخته میشود و قابل مجازات خواهد بود لکن اگر اطلاعی از نقض نداشته باشد یا علم به استفاده از ابزار یا مواد اولیه در نقض حق اختراع نداشته باشد ناقض تلقی نمیشود و لو اینکه از مواد اولیه یا ابزار جهت نقض حق اختراع استفاده شده باشد.
انگیزه و جهت از نظر کیفری و حقوق متفاوت میباشد زمانی عقد به علت جهت نامشروع باطل است که فروشنده و خریدار بر جهت نامشروع تصریح نمایند اگر تصریح نشود به نظر میرسد که معامله باطل نباشد ولو اینکه فروشنده هنگام انتقال از انگیزه خریدار مطلع باشد.
لکن از نظر کیفری جهت احراز سوءنیت برای مجازات متهم علم و اطلاع وی از درگیر شدن در اقدامات نقضی کفایت میکند و ذکر کلمه عالما و عامدا در ماده 61 قانون ثبت اختراعات، علایم تجاری و طرحهای صنعتی سال 1386 بر این موضوع دلالت دارد و نیازی به اثبات تصریح نقض حق اختراع ضمن انتقال مواد اولیه و ابزار نمیباشد و صرف اثبات علم فرد کفایت میکند و نقض غیرمستقیم محقق شده است.
فرض دیگر نیز قابل تصور است که ابزار و مواد اولیه موضوع انتقال منحصرا در اختراع به کار میرود و شخص این ابزار و مواد اولیه را به شخص غیرمخترع یا مأذون از جانب وی منتقل میکند. در این فرض به نظر میرسد سوءنیت و علم در عمل مستتر باشد و نیازی به احراز سوءنیت و علم و اطلاع از استفاده مواد اولیه و ابزاری جهت نقض حق اختراع نباشد برای اینکه این ابزار و مواد اولیه صرفا در اختراع کاربرد دارند و فرد منتقل الیه نیز مخترع یا مأذون از جانب وی نمیباشد و در این صورت نیز نقض غیرمستقیم محقق شده است.
-Hart, tina & fazzani, Linda, intellectual property law, third Edition, published by Palgrave Macmillan 2004,P 45.
- Benty, Lionel & Sherman, Ibid P 529.
-Ibid PP; 531-532.
فرم در حال بارگذاری ...
[چهارشنبه 1400-03-05] [ 11:47:00 ق.ظ ]
|