پایان نامه ارشد: توانمندسازی وساماندهی اجتماعات ساکن در سکونتگاه های غیررسمی با تأکید بر سرمایه اجتماعی |
2-3- مروری بر سیر اسکان غیررسمی در جهان…………………………………………………. 15
2-4- روند تکوین و تکامل سکونتگاههای غیررسمی…………………………………………….. 16
2-4-1- تهاجم سازمان یافته……………………………………………………………………….. 17
2-4-2- تصرف خزنده…………………………………………………………………………………. 18
2-4-3- بازتقسیم زمین…………………………………………………………………………….. 18
2-5- طبقه بندی سکونتگاه های غیر رسمی…………………………………………………… 19
2-6- بررسی دلایل شکل گیری اسکان های غیررسمی در کشورهای در حال توسعه…….. 21
2-6-1- عوامل ساختاری جامعه……………………………………………………………………. 23
2-6-2- عوامل سازمانی……………………………………………………………………………. 23
2-6-3- فقدان سیستم های حمایتی و مشارکتی……………………………………………… 23
2-6-4- فعالیتهای باندهای (مافیایی) نامشروع زمین………………………………………….. 24
2-6-5- ناکارآمدی سیاستهای تأمین مسکن………………………………………………….. 24
2-6-6- غیرقابل استطاعت بودن واحدهای مسکونی برای فقرای شهری……………………. 24
2-7- فقر شهری و ارتباط آن با اسکان غیررسمی……………………………………………… 25
2-7-1- تعریف فقر:…………………………………………………………………………………. 25
2-7-2- فقر و اسکان غیر رسمی……………………………………………………………….. 26
2-8- شناخت برنامه نهادهای جهانی مرتبط با اسکان غیررسمی و دیدگاههای آنها…….. 28
2-8-1- بانک جهانی (Word Bank)……………………………………………………………. 28
2-8-2- هبیتات(UN-HABITAT)………………………………………………………………….. 30
2-8-3- برنامه عمران ملل متحد (UNDP)………………………………………………………… 32
2-9- رویکردهای فلسفی- سیاسی نسبت به سکونتگاههای غیررسمی………………… 33
2-9-1- دسته اول: لیبرال…………………………………………………………………………. 33
2-9-2- دسته دوم: رادیکالی…………………………………………………………………… 33
2-9-3- دسته سوم: جامعه گرایی……………………………………………………………… 34
2-10- رویکردهای مداخله در توسعه سکونتگاه های غیررسمی:…………………………. 34
2-10-1- دوره اول (دهه 1960)…………………………………………………………………. 35
2-10-1-1- رویکرد نادیده انگاری………………………………………………………………… 37
2-10-1-2- رویکرد حذف و تخلیه اجباری…………………………………………………… 38
2-10-1-3- رویکرد مسکن عمومی:…………………………………………………………… 39
2-10-2- دوره دوم (دهه 1970)……………………………………………………………….. 40
2-10-2-1- رویکرد زمین و خدمات…………………………………………………………….. 42
2-10-2-2- رویکرد ارتقاءبخشی (بهسازی)………………………………………………….. 43
2-10-2-3- توسعه اندک افزا (افزایشی)…………………………………………………….. 46
2-10-2-4- رویکرد خودیاری……………………………………………………………………. 46
2-10-3- دوره سوم (دهه 1980)……………………………………………………………….. 47
2-10-3-1- رویکرد ارتقای محیطی………………………………………………………….. 49
2-10-3-2- رویکرد توانمندسازی……………………………………………………………….. 51
2-10-4- دوره چهارم (دهه اخیر)……………………………………………………………… 58
2-10-4-1- حکمروایی خوب……………………………………………………………………. 58
2-11- جمع بندی و نتیجه گیری……………………………………………………………. 65
بخش دوم: مرور مفاهیم مرتبط باسرمایه اجتماعی
2-12- اهمیت سرمایه اجتماعی……………………………………………………………. 68
2-13- تعریف سرمایه اجتماعی………………………………………………………………. 69
2-14- گونه های مختلف سرمایه اجتماعی……………………………………………. 70
2-14-1- سرمایه اجتماعی درون گروهی…………………………………………………. 71
2-14-2- سرمایۀ اجتماعی بین گروهی………………………………………………….. 71
2-14-3- سرمایۀ اجتماعی ارتباطی……………………………………………………….. 71
2-15- دیدگاه های نظری سرمایه اجتماعی………………………………………………. 72
2-15-1- دیدگاه مبتنی بر اجتماع محلی……………………………………………………. 72
2-15-2- دیدگاه شبکه ها…………………………………………………………………… 73
2-15-3- دیدگاه نهادی…………………………………………………………………………. 74
2-15-4- دیدگاه هم افزایی……………………………………………………………………. 75
2-16- عوامل موثر بر ایجاد، حفظ و نابودی سرمایۀ اجتماعی…………………………….. 76
2-16-1- بستگی شبکه های اجتماعی……………………………………………………… 76
2-16-2- ثبات…………………………………………………………………………………… 77
2-16-3- ایدئولوژی……………………………………………………………………………… 77
2-16-4- وابستگی افراد به یکدیگر…………………………………………………………… 77
2-17- سنجش سرمایه اجتماعی……………………………………………………………. 78
2-17-1- الگوهای اندازه گیری سرمایه اجتماعی…………………………………………….. 78
2-17-2- سطوح تحلیل………………………………………………………………………. 79
2-17-2-1- سطح خرد…………………………………………………………………………. 79
2-17-2-2- سطح میانی……………………………………………………………………….. 80
2-17-2-3- سطح کلان………………………………………………………………………… 80
2-18-ابعاد سرمایهاجتماعی………………………………………………………………….. 81
2-19- شاخصهای سرمایۀ اجتماعی………………………………………………………… 81
2-20- جمع بندی و نتیجه گیری……………………………………………………………. 85
فصل سوم: بررسی ویژگیها و فرآیند شکلگیری سکونتگاههای غیررسمی در ایران
مقدمه………………………………………………………………………………………. 1
3-1- چگونگی و عوامل موثر بر شکل گیری سکونتگاه های غیررسمی در ایران……… 86
3-2- برنامه ریزی شهری در ایران راهی برای تشدید مشکل سکونتگاه های غیررسمی….91
3-3- عوامل موثر بر شکل گیری متفاوت سکونتگاه های غیررسمی در ایران در مقایسه با سایر کشورها…..92
3-4- مروری بر راهکارهای چاره جویی اسکان غیررسمی در ایران…………………… 93
3-4-1- نگاهی بر سند توانمندسازی سکونتگاه های غیررسمی در ایران………….. 93
3-5- نتیجه گیری…………………………………………………………………………. 98
فصل چهارم: ویژگیها و مشخصات عام سکونتگاه غیررسمی شهر ساری
مقدمه………………………………………………………………………………………. 99
4-1- معرفی مورد پژوهی و دلایل انتخاب آن……………………………………………. 99
4-2- روند تکوین و تکامل محله هدف……………………………………………………. 100
4-3- ویژگی های محله هدف…………………………………………………………….. 101
4-3-1- اقتصادی…………………………………………………………………………… 101
4-3-1-1- ساختار اشتغال و گروه های درآمد- هزینه…………………………………… 101
4-3-1-2- موقعیت مکانی و نوع فعالیت اقتصادی گروه های عمده شغلی………….. 101
4-3-2- فرهنگی…………………………………………………………………………… 103
4-3-2-1- ترکیب اجتماعی………………………………………………………….. 103
4-3-2-2- توزیع گروه های اجتماعی بر حسب بافت فرهنگی………………………. 103
4-3-3- اجتماعی………………………………………………………………………. 104
4-3-3-1- جمعیت……………………………………………………………………….. 104
4-3-3-2- بررسی ویژگی خانوار – بعد خانوار…………………………………………. 104
4-3-3-3- شناخت جریان های مهاجرتی و منشأ…………………………………….. 104
4-3-4- حقوقی……………………………………………………………………………. 105
4-3-4-1- انواع مالکیت و نحوه تملک………………………………………………. 105
4-3-5- کالبدی……………………………………………………………………………. 105
4-3-5-1- خدمات موجود در محله…………………………………………………….. 105
4-3-5-2- نظام ساخت و ساز…………………………………………………………. 108
4-3-5-3- نظام سازه ابنیه……………………………………………………………… 109
4-3-5-4- نظام دفع آب های سطحی…………………………………………………. 110
4-3-5-5- انواع استقرار و مکانیابی………………………………………………….. 111
4-3-6-مسکن…………………………………………………………………………… 111
4-3-7- بافت سکونتگاه………………………………………………………………….. 111
4-3-7-1- موضع شناسی……………………………………………………………… 111
4-3-7-2- ریخت شناسی……………………………………………………………… 112
4-3-7-3- گونه شناسی……………………………………………………………… 112
4-3-8- ساختار شبکه ارتباطی………………………………………………………… 113
4-3-8-1- نظام دسترسی: بر حسب سلسله مراتب………………………………… 113
4-3-8-2- نظام دسترسی: بر حسب عرض…………………………………………. 113
4-3-8-3- نظام دسترسی: بر حسب پوشش کف…………………………………. 114
4-3-8-4- نظام دسترسی: بر حسب شیب……………………………………….. 114
فصل پنجم: سنجش و تحلیل میزان سرمایه اجتماعی موجود در سکونتگاه غیررسمی شهر ساری
مقدمه……………………………………………………………………………………. 116
5-1- سنجش میزان سرمایه اجتماعی……………………………………………… 116
5-1-1- روش تدوین پرسشنامه……………………………………………………….. 117
5-1-2- روش تکمیل پرسشنامه………………………………………………………. 119
5-1-3- روش تحلیل پرسشنامه…………………………………………………………. 119
5-1-3-1- گروه ها و شبکه ها……………………………………………………… 120
5-1-3-2- اعتماد و همبستگی………………………………………………………….. 120
5-1-3-3- تعاون و عمل جمعی………………………………………………………… 122
5-1-3-4- ارتباطات و اطلاعات………………………………………………………. 122
5-1-3-5- همبستگی اجتماعی……………………………………………………….. 122
5-1-3-6- اقدامات سیاسی و توانمندسازی……………………………………. 123
5-2- جمع بندی و نتیجه گیری……………………………………………………. 123
فصل ششم: راهکارها و پیشنهادات
6-1- راهکارها و پیشنهادات………………………………………………………… 125
6-1-1- راهکارها و پیشنهادات در سطح کلان……………………………………… 126
6-1-2- راهکارها و پیشنهادات در سطح خرد……………………………………… 129
منابع
منابع…………………………………………………………………….. 131
منابع فارسی:………………………………………………………………… 131
منابع لاتین…………………………………………………………………… 135
چکیده:
با توجه به رشد افسار گسیخته شهرنشینی در کشورهای در حال توسعه، فقر و محرومیت از مسائل محوری و اساسی به شمار میرود که شهرها با آن دست به گریبان هستند. رشد پدیده فقر شهری و عمیقتر شدن شکاف طبقاتی در شهرهای بزرگ باعث شده است که گروههای کم درآمد در غالب اجتماعات محلی در فضاهای جغرافیایی خاص شکل گیرند که از روند کلی توسعه برکنار مانده و به اصطلاح به حاشیه رانده شده، هستند. در همین ارتباط، کمیسیون جهانی آینده شهرها در قرن بیست و یکم میلادی نیز هشدار داده است که به موازات رشد ابرشهرها، فقر شهری در کشورهای جنوب افزایش یافته و بخش عمدهای از رشد شهرنشینی بر پایه اقتصاد غیررسمی و همراه با گسترش سکونتگاههای غیررسمی صورت خواهد گرفت و این گرایش را «غیررسمی شدن شهرنشینی» نامیده است. در کشور ما نیز اسکان غیررسمی با رشدی سریعتر از رشد شهرنشینی به تعبیری رسمی، مواجه بوده و برآورد می شود که یک پنجم جمعیت شهری در اینگونه سکونتگاهها مستقر باشند. در حالیکه نگرش غالبمدیریت شهریدر برخی از کشورها و از جمله در ایران حذف بخش غیررسمی از عرصه عمومی شهر و ساماندهی (به مفهوم حذف) بخش غیررسمی به خاطر مشکلاتی چون سد معبر است. در حقیقت بخش غیررسمی نوشداروی مشکل اشتغال در شهرهای در حال توسعه و عنصری تعیین کننده در توسعه شهری است. و این اتفاق نظر وجود دارد که بخش غیررسمی از توانمندی فراوانی در برنامهریزی و ساماندهی سکونتگاههای غیررسمی برخوردار است و ساماندهی آن میتواند منافع زیادی را برای بازیگران عرصه شهری، به ویژه کم درآمدان و نیز مدیریت شهری دربرداشته باشد. دیدگاه مبتنی بر توانمندسازی و ساماندهی سکونتگاههای غیررسمی بیشترین تلاش خود را متوجه نحوه واکنش تهیدستان و کمدرآمدهای شهری به حل مسئله مسکن و سرپناه خود و راهحلها و راهکارهای توانمندسازی آنها و سامانبخشی سکونتگاههای غیررسمی کرده است. توانمندسازی، زمینهسازی برای ارتقای شرایط اجتماع محلی از راه گسترش و بکارگیری ظرفیت موجود است. در حقیقت توانمندسازی برنامه حل مسئله از درون بر پایه توسعه اجتماعات محلی است. در این الگو ظرفیتهای محلی برای پاسخگویی به نیازهای اجتماع شکوفا میشود که در آن مشارکت به مثابه نکته کلیدی در جهت بهره گیری از توان جمعی نگریسته میشود. اعتماد و مشارکت اجتماعی دو مولفه اصلی سرمایه اجتماعی است. سرمایه اجتماعی پدیدهای ضروری برای یک زندگی اجتماعی توام با پیشرفت و موفقیت است. سرمایه اجتماعی در جوامع نقشی به مراتب مهمتر از سرمایه فیزیکی و انسانی ایفا میکند. بگونهای که در نبود سرمایه اجتماعی، اثربخشی سایر سرمایهها در جامعه کاهش یافته و بدون سرمایه اجتماعی پیمودن راههای توسعه و تکامل فرهنگی و اقتصادی ناهموار میشوند، از این رو موضوع سرمایه اجتماعی به عنوان یک اصل محوری برای دستیابی به توسعه محسوب می شود. هدف اصلی رساله حاضر، دستیابی به راهکارهای بکارگیری سرمایههای اجتماعی موجود در سکونتگاههای غیررسمی در جهت ارتقاء و سرعت بخشیدن به روند برنامههای توانمندسازی و ساماندهی این سکونتگاهها میباشد تا بتوان از آن به عنوان یکی از مهمترین عوامل در مشارکتپذیری ساکنین در فرایند توانمندسازی این سکونتگاهها بهره جست، به گونهایی که این امر موجب بهبود منابع و منافع افراد و در نتیجه افزایش رفاه و پایداری شهری شهروندان و ساکنین شود.
فصل اول: کلیات پژوهش
1-1- طرح مسأله
با توجه به رشد افسار گسیخته شهرنشینی در کشورهای در حال توسعه، فقر و محرومیت از مسائل محوری و اساسی به شمار میرود که شهرها با آن دست به گریبان هستند. رشد پدیده فقر شهری و عمیقتر شدن شکاف طبقاتی در شهرهای بزرگ باعث شده است که گروههای کم درآمد در غالب اجتماعات محلی در فضاهای جغرافیایی خاص شکل گیرند که از روند کلی توسعه برکنار مانده و به اصطلاح به حاشیه رانده شده، هستند. در واقع، شهرهای بسیاری از کشورهای کمتر توسعه یافته با مشکل عمیق انطباق نیافتگی الگوهای رفتاری و فنآوری وارد شده از کشورهای بیشتر توسعه یافته روبرو میباشند، از بازتابهای این انطباق نیافتگی، اغتشاش در ساختار فضایی و بروز پدیده اسکان غیررسمی در این شهرها بوده است که به ویژه با توجه به ویژگیهای ساختار فضایی و مکانیزمهای هدایت و کنترل شهری در آنها در سالهای اخیر با رشد و گسترش قابل ملاحظهای مواجه بودهاند، لذا توجه جدی به بهبود وضعیت این سکونتگاه ها به دلیل پیامدهای منفی آن در ابعاد مختلف ضرورت دارد. از آنجا كه راه حلهایی همچون حذف و تخریب یا دادن خدمات صرف از سوی سازمانهای ذیربط بدون پذیرفتن حق شهروندی و بكارگیری نیروی شراكتی این اجتماعات هیچكدام راهگشا نبودهاند، لذا باید در جستوجوی راه حلی ریشهای و درونزا در نحوه مواجهه با این سكونتگاهها بود تا بتوان به یكپارچگی این محلهها با محلههای رسمی شهر دست یافت. دیدگاه مبتنی بر توانمندسازی و ساماندهی سکونتگاههای غیررسمی بیشترین تلاش خود را متوجه نحوه واکنش تهیدستان و کم درآمدهای شهری به حل مسئله مسکن و سرپناه خود و راهحلها و راهکارهای توانمندسازی آنها و سامانبخشی سکونتگاههای غیررسمی کرده است. این راهبرد بر بسیج تمامی امکانات بالقوه و منابع و تمامی عوامل برای ایجاد مسکن و بهبودی در شرایط زندگی جوامع فقیر تاکید دارد و به مردم این فرصت را میدهد که شرایط خانه و محل زندگی خود را با توجه به اولویتها و نیازهایشان بهبود بخشند. در روش توانمندسازی مرکز توجه، ساکنان شهر و مردم هستند و دولت متعهد میگردد که تسهیلات لازم را برای آنان فراهم کند. در راستای توانمندسازی سکونتگاههای غیر رسمی توجه به سرمایههای اجتماعی این سکونتگاهها می تواند نقش موثری در ارتقاء کیفیت محیطی آنها داشته باشد. نظریه سرمایه اجتماعی به وسیله چهار مولفه معرفی می شود که عبارتند از: اعتماد، همکاری، مشارکت مدنی و ارتباطات متقابل. مشارکت فرآیندی است که در آن مردم محلی میتوانند با هم برای ایجاد تغییر در زندگی خود کار کنند و در تصمیمگیری در رابطه با مسایل پیرامون زندگی خود نقش فعال داشته باشند. سرمایه اجتماعی مجموعه هنجارهای موجود در سیستمهای اجتماعی است که موجب ارتقای سطح همکاری اعضای آن جامعه شده و موجب پایین آمدن سطح هزینههای تبادلها و ارتباطها میشود. سرمایه اجتماعی در جوامع نقشی به مراتب مهمتر از سرمایه فیزیکی و انسانی ایفا میکند. بگونهای که در نبود سرمایه اجتماعی اثربخشی سایر سرمایهها در جامعه کاهش یافته و بدون سرمایه اجتماعی پیمودن راههای توسعه و تکامل فرهنگی و اقتصادی ناهموار میشوند از این رو موضوع سرمایه اجتماعی به عنوان یک اصل محوری برای دستیابی به توسعه محسوب می شود. این رساله به دنبال بهرهگیری از سرمایههای اجتماعی سگونتگاههای غیررسمی در فرایند توانمندسازی و بکارگیری آن در نمونه مورد مطالعه میباشد.
2-1- ضرورت و اهمیت موضوع مورد مطالعه
بنابر اعلام مرکز اسکان بشر ملل متحد در سال 1996 یک پنجم جمعیت جهان فاقد خانهای در شأن زندگی انسان بودند که دامنۀ گستردهای از بیسرپناهها و خیابان خوابها تا آلونکنشینان را در بر میگرفت (potter,1998:137). نگرانکنندهتر اینکه این نسبت و تعداد برای برای کشورهای «جنوب» در حال افزایش بوده به طوریکه در منطقهای با رونق اقتصادی آسیا-اقیانوسیه، حدود 60 درصد جمعیت شهری در سال 2000 طبق برآورد اسکاپ بدینگونه مسکن گزیدهاند(2). در همین ارتباط، کمیسیون جهانی آینده شهرها در قرن بیست و یکم میلادی نیز هشدار داده است که به موازات رشد ابرشهرها، فقر شهری در کشورهای جنوب افزایش یافته و بخش عمده ای از رشد شهرنشینی بر پایه اقتصاد غیررسمی و همراه با گسترش سکونتگاههای غیررسمی صورت خواهد گرفت و این گرایش را «غیررسمی شدن شهرنشینی» نامیده است (Drakakis,2000:154). در کشور ما نیز اسکان غیررسمی با رشدی سریعتر از رشد شهرنشینی به تعبیری رسمی، مواجه بوده و برآورد می شود که یک پنجم جمعیت شهری در اینگونه سکونتگاهها مستقر باشند. از اینرو، اسکان غیررسمی، مسألهای گذرا و با ابعاد محدود نبوده و توافقی بر بقاء، باز تولید و بسط آن وجود دارد که حاکی از عدم کفایت راهحل ها و سیاست های شهری متداول است و رهیافت ها و اقدامات نوینی را می طلبد.
کم توجهی به بخش غیر رسمی در برنامه ریزی شهری کشورهای در حال توسعه به دلیلی وام گرفتن برنامهریزی این کشورها از الگوهای برنامهریزی شهری رایج در غرب میباشد. چراکه در کشورهای توسعه یافته، بخش غیررسمی ماهیتی متفاوت از آن چه در کشورهای در حال توسعه وجود دارد، دارد و برنامهریزی رسمی در این بخش جایگاه چندانی ندارد. بخش غیررسمی عمدتا از دو جنبه ارتقاء و ساماندهی محیط شهری و ارتقای زندگی فقرا می تواند مورد توجه مدیران و برنامه ریزان شهری قرار گیرد. در حالیکه نگرش غالب مدیریت شهری در برخی از کشورها و از جمله در ایران حذف بخش غیررسمی از عرصه عمومی شهر و ساماندهی (به مفهوم حذف) بخش غیر رسمی به خاطر مشکلاتی چون سد معبر است. در حقیقت بخش غیررسمی نوش داروی مشکل اشتغال در شهرهای در حال توسعه و عنصری تعیین کننده در توسعه شهری است. و این اتفاق نظر وجود دارد که بخش غیررسمی از توانمندی فراوانی در برنامهریزی و ساماندهی سکونتگاههای غیررسمی برخوردار است و ساماندهی آن می تواند منافع زیادی را برای بازیگران عرصه شهری، به ویژه کم درآمدان و نیز مدیریت شهری دربرداشته باشد.
فرم در حال بارگذاری ...
[سه شنبه 1399-10-16] [ 11:16:00 ب.ظ ]
|