ـ تغییر رژیم غذایی : كاستن از مصرف قندهای ساده و مصرف فراوان سبزیجات فیبردار در كاهش ابتلا به دیابت نقش دارد.كاستن از میزان غذای مصرفی ، حساسیت به انسولین را بهبود می بخشد. زیرا ارتباط چاقی با بروز دیابت مشخص شده است و بویژه تجمع چربی در ناحیه شكم با بروز دیابت ارتباط نزدیكی دارد و لذا كاستن از وزن سبب پیشگیری از پیشرفت دیابت می شود (1998 Goldberg etal).

ـ افزایش فعالیت فیزیكی : ورزش، حساسیت به ا نسولین را افزایش می دهد و سبب افزایش ورود گلوكز به داخل سلولهای عضلانی می شود. افرادی كه مشاغل پرتحرك دارند، كمتر به دیابت مبتلا می شوند. انجام ورزش در افراد دیابتی پیشرفت بیماری را به تأخیرمی‏اندازد (1998 Dornhorst etal ).

2ـ1ـ3ـ دیابت بارداری

این نوع دیابت در طول بارداری رخ می دهد و بعد از تولد نوزاد از بین می رود. افراد مبتلا به دیابت بارداری بیشتر در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع II در ادامه زندگیشان هستند. عواملی که خطر ابتلا به دیابت بارداری را افزایش می دهند، عبارتند از: سن بالای 25 سال مادر ، سن كمتر از 25 سال در مادران چاق ، ابتلا به سندروم پلی سیستیك تخمدان، مشاهده دیابت در یكی از افراد نزدیك خانواده، سابقه تولد جنین مرده و ابتلا به دیابت بارداری در حاملگی های قبلی ،فشارخـــــون بالا، نژاد و تغییرات هورمونی که سبب کاهش حساسیت به انسولین یا افزایش مقاومت به انسولین می شود (Guyton etal 2006).

2ـ1ـ3ـ1ـ عوارض دیابت بارداری

1 ـ هیپرگلیسمی مادری که بیشتر در نیمه دوم بارداری رخ می دهد. زیرا زنان باردار در هفته های 20 تا 30 بارداری نیاز بیشتری به انسولین دارند و پس از زایمان، نیاز مادر به انسولین سریعاً كاهش می یابد.

2 ـ فشار خون بالا 3 ـ سقط[3] ( به ویژه در سه ماهه اول ) 4 ـ ناهنجاریهای مادرزادی
5 ـ هیپوگلیسمی نوزاد 6 ـ ماكروزومی[4] (Guyton etal 2006 )

2ـ2ـ عوارض دیابت بر دستگاه تولید مثل پستانداران ماده