‏0(2‑5)
که در آن L یک لیگاند تشکیل دهنده کمپلکس است. ثابت های پایداری، β₂وβ₄برای Au⁺و Au³⁺می توانند به صورت معادلات زیر باشند.
انحلال طلا در محلول های آبی ترکیبی از فرایندهای اُکسایش و کمپلکس سازی است. در حضور لیگاندهای تشکیل دهنده کمپلکس، کاتیون های طلای یک و سه ظرفیتی تشکیل کمپلکس های پایدار می دهند و یا به وسیله آب به طلای فلزی احیاء می شوند [4].
همچنین اغلب لازم است که برای تنظیم pH، مقداری که برای انحلال طلا مورد نیاز است از اسید یا باز استفاده شود .از دیدگاه الکتروشیمی، انحلال مواد فلزی جامد، یک فرایند الکتروشیمیایی است که شامل واکنش های آندی (اکسیدکننده) و کاتدی (کاهنده) به صورت جداگانه می باشند[9]. برای انحلال طلا در واکنش های آبی، فرایند آندی، شامل اُکسایش طلا بر طبق واکنش های (2-1) و (2-2) است:

(2‑6) v 691/1=E⁰

‏0(2‑7)
E⁰پتانسیل احیاء استاندارد با واحد ولت می باشد. فرایند کاتدی که به طور همزمان با واکنش های بالا اتفاق می افتد شامل احیاء یک اکسیدکننده مناسب است. همان طور که از پتانسیل احیاء معادلات (2-1) و (2-2) مشاهده می شود در غیاب لیگاندهای کمپلکس کننده، یون های یک و سه ظرفیتی طلا از لحاظ ترمودینامیکی تحت تمامی شرایط پتانسیلی و pH ناپایدار هستند.
در این پتانسیل های بالا، هر دوی یون های یک و سه ظرفیتی طلا با اُکسایش آب به اکسیژن، طی واکنش (2-3) به طور خودبه­خودی به فلز طلا احیاء می شوند.

‏0(2‑8)
این بدین معنی است که طلا نمی تواند در محلول های آبی در غیاب لیگاندهای تشکیل دهنده کمپلکس اکسید شود. هر چند که پایداری یون های طلا می تواند در حضور لیگاندهای مناسب نظیر یون های سیانید، کلرید و تیوسولفات، با تشکیل کمپلکس های پایدار افزایش یابد.

(2‑9)

‏0(2‑10)
که در آن L یک لیگاند تشکیل دهنده کمپلکس است. ثابت های پایداری، β₂وβ₄برای Au⁺و Au³⁺می توانند به صورت معادلات زیر باشند.

‏0(2‑11)

‏0(2‑12)
با ترکیب معادلات (2-1) و (2-4)، معادله (2-8) به دست می آید. پتانسیل احیاء استاندارد در دمای 25 درجه سانتی گراد به وسیله ی معادله (2-9) بر طبق معادله نرنست به صورت زیر است.